Geçmiş, şu an ve gelecek. İnsanoğlu bu üç zamanda, tarih ve mekan çerçevesinde yaşar. İnsanın bu hayattaki en değerli hazinesi zamandır, bu yüzden ne için harcadığımıza dikkat etmemiz gerekir. Boşa harcanan zaman, boşa geçirilmiş bir hayat demektir.  Günler aylara, aylar yıllara dönüp akarken, bizler ise sadece zamanın peşinden koşup dururken kendimiz için önemli birşey seçip onu yapmalıyız. 

      Çektiğim bu fotoğrafta ise tam olarak bunları ifade etmek istedim. Birbirini tutmuş iki el, birisi yolun sonuna yaklaşmış, ötekisi henüz her şeyin başında. Birisi yaşanmış yılların yüklerini sırtlanmış taşımakta, birisi gelecek telaşında, yaşanacak günlerin hayalini kurmakta. Gerçekten de sanki birisi o yolları çoktan yürümüş dönüyor da, öbürünün yeni çıktığı yolda, yolları kesişmiş gibi. Sadece birbirini tutmuş iki el, ne çok şey anlatabiliyormuş oysa.

   Hafızamızın en derin yerlerinde yaşadıklarımız her zaman bir sır gibi saklanır. Tarihler, mekânlar ve canlılar bu yaşadıklarımızın başkahramanlarıdır. İnsanlar doğar, büyür ve yaşlanır, bu süreçte önemli olan ise nasıl yaşadığı ve geriye ne bıraktığı olacaktır. Hiç şüphesiz yaşadığımız her şey geleceğimizi doğrudan etkileyen faktörlerdir. Bu yüzden atılan her adımın, yaşanan her olayın, yapılan her doğrunun ya da yanlışın bir anlamı olmalıdır.